Iets wat ik ook niet wist, waar ik vorig jaar achter kwam en eigenlijk heel logisch is, is dat de maanden oktober en november ideaal zijn om nieuwe planten in de tuin te zetten en goed te laten wortelen. Ik was sowieso al niet van de instant happiness planten, doe mij maar de verse nieuwe scheuten of, nog leuker, de planten uit de “almost dead department” zoals Steve Fletcher van The Repairshop dat zo mooi bij Gardeners’ World wist te zeggen. Dankbare exemplaren die met een beetje liefde uitgroeien tot mooie, frisgroene en rijkbloeiende planten.
Toen ik hier ruim 20 jaar geleden kwam wonen, was het niet toegestaan aan het einde van de tuin een schutting te plaatsen (een dingetje van de architect), een groene heg daarentegen mocht wel. Inmiddels mag je wel een schutting neerzetten, maar ik heb twee poezels die nu over de halfhoge tuinafscheiding de tuin uit en in springen en ik vrees een ingesloten gevoel. Meer privacy vind ik wel fijn, dus heb ik nu om de enorme laurierkers (bloeit vroeg, dus blije hommels en bijen plus een fijne plek voor de vogeltjes en in het najaar eten de spreeuwen de bessen op) die er vanaf het begin staat een soort van groene inheemse haag bedacht.
Ik wilde de boerenjasmijn die linksachter staat splitsen en op twee verschillende plekken in de haag terugplaatsen, maar na het debacle van het verplaatsen van de spierstruik heb ik dat idee laten varen. De boerenjasmijn staat dus nog waar die stond en ik heb daarnaast een olijfwilg (Elaeagnus ebbingei) geplant. Deze is van oorsprong niet inheems, maar inmiddels volledig ingeburgerd. Bladhoudend, winterhard, kan in de schaduw en bloeit in oktober/november.
Schuin voor de olijfwilg staat nu een groene/gewone beuk (Fagus sylvatica – inheems). In een soort zigzag voor deze haag plaatste ik nog een struikkamperfoelie (Lonicera nitida Maigrun – volgens mij niet inheems/groenblijvend en kan goed in de schaduw), een hazelaar (Corylus – inheems) en een vuilboom/sporkehout (Rhamnus frangula – inheems). Laatstgenoemde heeft een rare naam, maar bloeit, onopvallend, bijna vijf maanden achter elkaar en is hierdoor van groot belang voor allerlei insecten. Ik kocht de wortelstokken bij Sprinklr (biologisch) en zette ze na ontvangst gelijk in de grond. Heb je geduld en geen groot budget dan is bij het aanplanten van een haag wortelstokken/wortelgoed een goed alternatief voor planten in pot of met kluit.
Rechts van de grote laurierkers staan nu twee groene/gewone beuken, die verdraaide spierstruik en een kleinere laurierkers. Ik verplaatste de laatste twee een meter naar achter en creëerde zo een nieuwe border (yes, meer plek voor planten…whoohoo..). In een soort zelfde zigzag plaatste ik hiervoor een struikkamperfoelie (vroegbloeier), hazelaar, vuilboom en hondsroos (Rosa canina – inheems). De roos bloeit in juni/juli, heeft lange uitlopers die je dan weer mooi door de haag kunt weven en geeft, wanneer je de bloemen niet afknipt, in de herfst prachtige rozenbottels.
De vlierbes (Sambucus nigra Korsor – niet inheems) die ik twee jaar geleden plantte begint al aardig uit te lopen. Ik heb daar nu een paar stekken van genomen en hoop die te zijner tijd ook in de haag te planten.
Sinds ik de “haag” heb aangeplant zie ik dat de mussen en mezen er al dankbaar gebruik van maken, in de struiken zitten te tutten en speuren naar spinnetjes en andere insecten om op te peuzelen. Heel benieuwd wat de haag volgend jaar voor tuinplezier gaat brengen!
Wordt volgend (voor)jaar vervolgd…
credit
foto’s: Sandra | Garden Bliss